Milyonlarca çocuğa satırlarıyla sarılan Hatice Kübra Tongar’dan müthiş bir macera!
Hiç düşündün mü, “Beklemekten ağaç oldum” dediğinde gerçekten bir ağaca dönüşsen ne olurdu? Ya da “Başım şişti” dediğinde başın gerçekten şişiverseydi neler olurdu?
İşte bu kitapta tam da böyle oluyor! Mahalle sakinleri bir sabah uyanıyor ve günlük hayatta ağızlarından düşürmedikleri deyimler birer birer gerçeğe dönüşmeye başlıyor. Birisi ağaca dönüşüyor, bir başkasının kafası şişiyor, kimileri buz kesiyor…
Derken işler çığırından çıkıyor! Bu kitapta bütün deyimler tek tek gerçek oluyor!
Okurken kahkahalara boğulacak, şaşkınlıktan ağzın bir karış açık kalacak, deyimlerin sırlarını çözmek için Ahmet ve Mehmet’le birlikte sen de maceraya katılacaksın.
Deyimler hiç bu kadar eğlenceli olmamıştı!
BU KİTABI NEDEN OKUYALIM?
Deyimleri eğlenceli bir maceraya dönüştürerek Türkçenin renkli dünyasını çocuklara sevdirir.
Kelimelerin gücünü mizahla birleştirir, dilin yaşayan bir varlık olduğunu sezdirir.
Gülmenin, şaşırmanın ve öğrenmenin bir arada olabileceğini gösterir, okuma isteğini artırır.
Çocuklara konuşurken kullandıkları deyimlerin anlamlarını fark ettirir ve dil bilincini geliştirir.
Deyimlerin ardındaki duyguları sezdirerek çocukların ifade gücünü ve hayal dünyasını genişletir.
EDİTÖRÜN KALEMİNDEN
Hiç düşündünüz mü, “Beklemekten ağaç oldum” dediğinizde gerçekten bir ağaca dönüşseydiniz ne olurdu? Ya da “Kafam şişti” derken başınız gerçekten şişiverseydi? Gülersiniz değil mi? Ama Hatice Kübra Tongar’ın “Eyvah Deyimler Cozuttu” kitabında bütün bunlar gerçekten oluyor! Bir sabah uyanıyorsunuz ve herkesin ağzından çıkan deyimler birer birer gerçeğe dönüşmeye başlıyor. Mahallede kıyamet kopuyor, okul birbirine giriyor, çocuklar neye uğradığını şaşırıyor.
Türkçenin en eğlenceli hâliyle tanışmaya hazır olun, çünkü bu kitapta dil coşuyor, kelimeler aklını kaçırıyor!
Hatice Kübra Tongar’ın yazılarında öğreticilik hep doğal biçimde akar. Deyimler burada birer ders maddesi değil, hayatın içinden çıkmış küçük mizah parçaları gibi. Okuyucu, “Bu ne demek?” diye sormadan öğreniyor. Her sayfa, farkına varmadan bir bilgiyi zihne yerleştiriyor. Yazar, bunu anlatmak yerine yaşatarak başarıyor. Çocuklar gülüyor, ama o gülüşlerin arasında bir öğrenme kıvılcımı yanıyor.
Hikâyenin geçtiği mahalle, dilin hayat bulduğu bir tiyatro sahnesine benziyor. Evlerin penceresinden çıkan sesler, okul koridorlarındaki çığlıklar, komşuların birbirine yetişen sözleriyle hikâye genişliyor. Herkesin başına bir tuhaflık geliyor ve her olay bir anlamın kapısını aralıyor. “Beklemekten ağaç olmak” sabrı, “Buz kesmek” kırgınlığı, “Kafası şişmek” ölçüsüz konuşmayı anlatıyor.
Hatice Kübra Tongar’ın kalemi çocukların dilinden konuşuyor. Cümlelerde öğretmen tavrı yok, arkadaş sıcaklığı var. Çocuklar onun hikâyelerinde ders değil, dost buluyor. Yazar, çocuklara neyi bilmediklerini hatırlatmıyor; bildiklerini fark ettiriyor. Bu yüzden “Eyvah Deyimler Cozuttu”, sayfalar boyunca bir kitap gibi değil, sohbet gibi ilerliyor.
Deyimler, bir toplumun hafızasıdır. Her biri, bir duygunun, bir tecrübenin damıtılmış hâlidir. Bu kitap, çocuklara o hafızayı sezdirmeyi başarıyor. Deyimlerin ne kadar zeki, zarif ve derin olduğunu anlatmadan anlatıyor. Çocuk, bir deyimi sadece öğrenmiyor; neden var olduğunu hissediyor. Türkçenin incelikleri, mizahın gücüyle birleşince hem eğlence hem kültür aynı potada buluşuyor.
Kitabın sonunda fark ediyorsunuz ki bu hikâye, Türkçeye bir teşekkür mektubu gibi. Her sayfada kelimelerin ne kadar güçlü, eğlenceli ve anlamlı olduğunu hissediyorsunuz. Dil, çocukların oyun alanına dönüşüyor; sözcükler kahkaha ile anlam arasında köprü kuruyor.
“Eyvah Deyimler Cozuttu”, her yaşta okurun yüzünde tebessüm, kalbinde sevgi bırakacak bir kitap. Deyimlerin ilginç dünyasına adım atan herkes, bundan sonra bir söz söylerken iki kez düşünecek. Çünkü bu hikâyeden sonra artık biliyoruz ki kelimeler de duyuyor, sözler de yaşıyor.
